Jest to rasa bliźniacza z kotem brytyjskim krótkowłosym. Różnica między nimi to tylko długość sierści. Jest to rasa, która urzeknie i skradnie serce każdego swoim wyglądem. Należą do zwierząt ceniących sobie spokój i wygodę, czyli są to typowi domatorzy. Dużo więcej frajdy sprawi im wylegiwanie się na kolanach swojego opiekuna w akompaniamencie masażu za uszkami, niż spacer. Koty brytyjskie długowłose to idealni przyjaciele rodziny. Opanowanie i spokój to dwie główne cechy ich charakteru.
- Pochodzenie – Wielka Brytania
- Nazwa angielska – British Longhair
- Klasyfikacja FIEe – grupa III
- Masa ciała – 4-8 kg/samce – 3-5 kg/samice
- Wysokość w kłębie – 30 cm/samce – 28 cm/samice
- Umaszczenie – ponad 300 wariantów kolorystycznych
- Średnia długość życia – 15-18 lat
Jak wygląda kot brytyjski długowłosy?
Jest to rasa kotów długowłosych jak wskazuje sama nazwa. Korzenie dzięki, którym posiadają tą cechę zawdzięczają kotom perskim. Mocną sylwetkę rasa ta posiada dzięki krzyżówce z kotami kartuskimi. Posiadają umięśniony tułów, szeroką klatkę piersiową, bardzo silne ramiona, krótkie mocne kończyny. Ich szyja jest również krótka, ale za to silna i stanowi podstawę dla stosunkowo dużej głowy o okrągłym kształcie. Należą do ras średnich i dużych kotów. Dorosłe samce osiągają masę ciała do 4-8 kg, a samice 3-5 kg. Na pyszczku posiadają charakterystyczne fałdy skórne. Ich uszy są średniej wielkości o zaokrąglonych krawędziach. Oczy mają okrągłe i dość szeroko rozstawione. Ogon u tej rasy jest długi (nawet osiąga długość do 2/3 długości ciała) o zaokrąglonym końcu. Umaszczenie oraz kolor oczu jest bardzo zmienny. Od czarno-białego, po czekoladowe, rude, kremowe i najbardziej popularne niebieskie. Niektóre umaszczenia mają nawet własne charakterystyczne nazwy jak na przykład colorpoint to koty z ciemniejsza częścią twarzową, uszami, ogonem i łapami, a jaśniejsza barwą podstawową, chinchila to kiedy większość futra jest srebrnoszara, a niewielka część w odcieniu czerni, tabby to szata pręgowana, tortie to umaszczenie szylkretowe (dotyczy tylko samic), a torbie to mix tabby z tortie. Oczy mogą mieć kolory niebieskie, zielone, złote, brązowe, czy nawet można spotkać osobniki różnookie.
Sierść i pielęgnacja u kota brytyjskiego długowłosego.
Rasa ta posiada długa i gęstą sierść, która zalicza koty te do ras o sierści półdługiej. To jedna z ich cech charakterystycznych. Jest bardzo miękka i puszysta z obfitym podszerstkiem. Futro to chroni zwierzęta przed zimnem i złą pogodą. Utrzymanie pięknej i czystej sierści u tej rasy nie jest wcale takie trudne jak mogłoby się wydawać. Włosy te rzadko się plączą i wystarczy przeczesać je dwa/trzy razy w tygodniu, aby nie powstały kołtuny. Polecane są do tego szczotki miękkie, które zapobiegają zaciąganiu się delikatnego futerka i chronią przed uszkodzeniami skóry. Natomiast w okresie wiosennego linienia należy znacznie zwiększyć częstotliwość przeczesywań. Dodatkowo można raz w tygodniu użyć furminatora w celu usunięcia martwego podszerstka. Rasa ta nie wymaga kąpieli i samodzielne wylizywanie futerka w zupełności wystarcza.
Ile kosztuje kot brytyjski długowłosy?
Cena średnio waha się między 2000-3000 zł. Może jednak sięgnąć także, aż do 4000 zł za kocie. Na cenę składa się bardzo dużo aspektów. Różnice w kwocie uzależnione są od na przykład rodowodu lub jego braku u rodziców, ilości kociąt w miotu (zazwyczaj jest to około cztery), ich wielkości i kolejności, w której przyszły na świat. Decydując się na adopcję kota rasowego jakim jest kot brytyjski długowłosy warto zadbać o to, aby kocie posiadało jednak rodowód. Przy takim wyborze zmniejszamy prawdopodobieństwo posiadania i przekazywania dalej wielu chorób genetycznych, takich jak dziedziczna wielotorbielowatość nerek czy kardiomiopatia przerostowa. Prestiżowe hodowle zajmujące się od lat rozrodem, dbają o to, aby osobniki z tymi chorobami nie brały udziału w rozrodzie. Każdy kot jest pod stałą opieką lekarza weterynarii. Posiada pełne szczepienie oraz okresowe, profilaktyczne badania. Ważne jest również zadbanie o należyty odstęp pomiędzy kolejnymi miotami. Co sprawia, że i matka jak i kocięta są zdrowsze i żywotniejsze. Wszystko to sprowadza się do wzrostu ceny kociąt. Jednak należy pamiętać, że jest to cena dzięki której będziemy mogli cieszyć się towarzystwem nowego członka rodziny przez następne możliwie nawet dwie dekady. Nie warto przez to oszczędzać przy wyborze hodowli.
Jak długo żyje kot brytyjski długowłosy?
Średnia wieku to 14-18 lat. Spotkać można okazy, które cieszą swoich właścicieli swoim towarzystwem aż do 20 lat. Wszystko uzależnione jest od odpowiedniego zaopiekowania się nimi. Zadbanie o prawidłowe i zbilansowane żywienie. Otoczenie opieką lekarza weterynarii. Lecz oczywiście najważniejszym aspektem jest zdrowotność osobnicza.
Na co chorują koty brytyjskie długowłose?
Pozytywna wiadomość jest taka, że koty te nie należą do rodziny kotów chorowitych. Jednak są to zwierząt ze skróconym pyszczkiem. Co niestety sprawia, iż posiadają predyspozycje do schorzeń układu oddechowego, takich jak niedrożność kanalików nosowo-łzowych, których symptomem jest zwiększenie łzawienia. Jako profilaktyka należy regularnie sprawdzać stan tych kanałów. Inne częste choroby to różnorakie schorzenia jamy ustnej, erytroliza noworodków (jest chorobą śmiertelną u noworodków) oraz wspomniana wcześniej wielotorbielowatość nerek, która objawia się powstawaniem torbieli, które uniemożliwiają prawidłowe funkcjonowanie narządu i prowadzi do jego niewydolności. Należy dbać o prawidłową dietę, aby opóźnić rozwój choroby i złagodzić objawy co przedłuży życie kota. Oraz kardiomiopatia przerostowa, która prowadzi do niewydolności serca.
Żywienie kota brytyjskiego długowłosego
Są to zwierzęta należące do rodziny dużych kotów oraz średnio aktywnych fizycznie. Rasa ta cieszy się sporym apetytem, który przy małej ilości ruchu często kończy się tendencją do nadwagi. Zadaniem właściciela jest kontrolowanie kaloryczności posiłków i ich wielkości. Ograniczenie tez ilości ponadplanowych smakołyków, które nie powinny przekraczać 10% dziennej porcji kalorii. Jeżeli chodzi o rodzaj karmy, zalecane jest stosowanie proporcji 9:1 karmy mokrej do karmy suchej pod względem masy. Warto również takie zwierzaki zachęcać do zabawy. Oprócz prawidłowej kaloryczności należy zadbać o dostęp do wielu witamin, aminokwasów, kwasów tłuszczowych, aby dieta była prawidłowo zbilansowana i kot cieszył się pełnią zdrowia. Kot brytyjski długowłosy ze względu na swoją sierść predysponowany jest do częstego zakłaczania. Należy dlatego pamiętać o regularnym stosowaniu preparatów odkłaczających. Zakupić je możemy przez internet jak i w sklepach zoologicznych. Pomagają one zwierzakom w wydaleniu z przewodu pokarmowego kłaczków z wylizanej wcześniej sierści.
Jaki charakter posiadają koty brytyjskie długowłose?
Koty brytyjskie długowłose to typ kota w 100% domowego. Nie przychylnie patrzeć będzie na wizję długich spacerów i o wiele bardziej spodoba im się opcja wylegiwania się na ciepłym posłaniu. Można je określić jako misie. Nie tylko z powodu ich miękkiego futerka i krępej budowy ciala, ale są to koty niezmiernie czułe. Uwielbiają pieszczoty. Spokój i opanowanie to ich drugie imię. Są kotami niezależnymi i zdecydowanymi o zrównoważonym temperamencie. To one decydują kiedy jest czas na głaskanie, a kiedy chcą mieć święty spokój. Można pozostawić je same w mieszkaniu, o ile będą mieć zapewnione rozmaite rozrywki do wyboru. Jak na przykład drapaki, zabawki, czy coś do wspinania. Po powrocie domowników chętnie po spędzonych godzinach w samotności potrzebować będą chwili towarzystwa i miłości. Do tego są za bardzo gadatliwe. Nie powinno być na nich żadnych skarg od sąsiadów za płakanie podczas nieobecności pozostałych domowników. Mają bardzo słaby i cichy głos w porównaniu z innymi rasami. Częściej komunikować się będzie lekkimi pomrukiwaniami, które warto nagradzać co pomoże mu się bardziej ośmielić do rozmów. Najczęściej komunikować się będzie za to wymownym spojrzeniem w kierunku opiekuna. Należą też do ciekawskich istot. Gdy tylko coś się dzieje nowego zjawiają się tam jako pierwsze. Oglądają bacznie każdy nowy nabytek w domu z każdej możliwej strony. Warto zadbać, aby okna i drzwi były zabezpieczone. Z racji na ich ciekawość posiadają skłonność do ucieczek. Lubią odkrywać co nieznane i bardzo ich to czasem kusi. Za to do nowych osób są nieufne i strachliwe. Potrzebują chwili, aby oswoić się z nową osobą. Poziom nieśmiałości jest cechą osobniczą i można nad nim pracować przez stopniową socjalizację i oswajanie. Jeżeli nie będziemy na siłę przekonywać ich do siebie to same z czasem same zaczną nam ufać. Rasa ta odznacza się wysokim poziomem inteligencji. Wiedzą czego chcą i bardzo dobrze potrafią zakomunikować to opiekunom. Mimo, że są to koty ceniące sobie wygodę i komfort potrzebują aktywności fizycznej. Pozwoli im to na utrzymanie wagi oraz muskulatury. Brytyjczyki należą do ras kotów o ciężkiej budowie ciała, dlatego też nie są kotami dynamicznymi i szybkimi. Dodatkowo to łakomczuchy. Uwielbiają się objadać. Przydać się przy nich mogą interaktywne miski, które ograniczają łapczywe jedzenie oraz zapewniają przy tym zabawę dla kota.
Kot brytyjski długowłosy, a inne zwierzęta?
O ile drugie zwierzę szanować będzie niezależność i przestrzeń własną Brytyjczyka to dogada się on z każdym. Czy to innym kotem, czy psem. Zalecane jest przedstawianie stopniowe z socjalizacją izolowaną, aby każde zwierzę na spokojnie mogło przyzwyczaić się do nowej sytuacji. Ta metoda zapoznania zwiększa kilkukrotnie szanse na polubienie się zwierząt.
Kot brytyjski długowłosy – dla kogo?
Świetnie sprawdzi się jako towarzysz rodziny, która lubi przebywać w domu. Gdzie panuje spokój i bezpieczeństwo, a każdy ma swoje miejsce. Jeżeli chodzi o dzieci, Brytyjczyk może być ich wiernym przyjacielem. Pod warunkiem, że nie traktują go jak maskotkę. Swoim wyglądem może ją bardzo mocno imitować, ale to żywe stworzenie. Nie lubi być podnoszony, noszony, zgniatany w uściskach i całowany. Dlatego należy przygotować dzieci jak odpowiednio zajmować i obchodzić się ze zwierzęciem. Przy przeprowadzonej właściwie socjalizacji jest bardzo prawdopodobne na rozwinięcie się między nimi silnej więzi. Brytyjczyk jest mniej ruchliwy niż inne rasy i lubi wylegiwanie, dlatego świetnie sprawdzi się jako kompan osoby starszej.
Historia rasy
Koty brytyjskie długowłose są odmiana rasy brytyjczyka krótkowłosego. Poprzez obawę wyginięcia rasy kotów brytyjskich krótkowłosych po II Wojnie Światowej rozpoczęto próby krzyżowania ich z innymi rasami. Rozpoczęto krzyżowanie ich z kotami perskimi. Dzięki tej krzyżówce powstała właśnie rasa kotów brytyjskich długowłosych. Gen kodujący długą sierść to gen recesywny. Nie ujawnił się w pierwszych krzyżówkach w pierwotnej hodowli. Czasami zdarzyć się może pojedynczy osobnik długowłosy w całym pokoleniu kotów krótkowłosych. Uzyskano przy tej krzyżówce gęsta sierść z obfitym podszerstkiem. Na samym początku dłuższa sierść traktowana była za wadę i nie była doceniana. Osobniki takie nie dopuszczane były do rozrodu. Z biegiem czasu zyskała ona wielu sprzymierzeńców i wielbicieli. Zostały także dopuszczone przez związki rasowe jako niezależna rasa. Inną krzyżówką było połączenie kota brytyjskiego krótkowłosego z kota rosyjskim lub kartuskim i uzyskanie przez to niebieskiej barwy sierści.
Ciekawostki o rasie
Kot brytyjski długowłosy jest rasa rzadziej spotykaną niż jego rasa siostrzana krótkowłosa. Rasa ta pełną dojrzałość osiąga w bardzo późnym wieku jak na koty, a mianowicie około 5 roku życia.
